Ode aan de rode kool

Een paar weken geleden bracht ik een bezoekje aan mijn favoriete tuinderij Amelis’Hof in Bunnik. Genietend dwaalde ik rond tussen de oogst om te kijken wat de herfst aan moois en inspiratie biedt voor op ons bord. Mijn oog viel meteen op de rode kolen die stonden te schitteren in de zon. Het contrast tussen het donkerpaarse hart en de felgroene bladeren was betoverend. Spinrag bedekte het veld. Kolen, behangen met zilveren sieraden.

Schoonheden vers van het land

Er zijn vroege en late rassen van de rode kool. De vroege variant is zachter van smaak en structuur. De herfstteelt begint in september en gaat door tot half november. Deze najaarskolen zijn wat donkerder en stugger, maar ook erg lekker. Eenmaal geoogst worden ze bewaard in koelcellen, waar ze lang houdbaar zijn dankzij het beschermende waslaagje waar de bladeren mee zijn bedekt.

 Rode kool is dan ook een milieubewuste keuze het hele jaar rond.

Rode kool met appel

Rode kool is geraspt lekker in een salade maar tijdens koude dagen is ook altijd heerlijk om op oud-Hollandse manier te bereiden. Mijn recept voor Winterse rode kool met appel is gekookt in rode wijn, voor de rijke smaak en stiekem ook een beetje voor de geur die de wijn tijdens het verdampen verspreidt. Lekker bij wild en aardappelen uit de oven.

Te mooi om op te eten

Als je ze echt té mooi vindt om op te eten, kun je er ook creatief mee aan de slag. Gebruik de kolen als tafeldecoratie, hol ze uit en zet er een waxinelichtje in, of gebruik ze als kunstige vaas. Kijk op mijn Pinterest board voor inspiratie!